سکوت شبهای مه آلود را دوست دارم

با وجود مه و تاریکی هنوز هم میتوانم تو را در بایم

چرا که تو همیشه با خود قلبی از جنس  روشنایی داری

که با هر ظلمتی  تضاد میکند

دوست دارم همه ی خاص بودنت را

دوست دارم   بی همتا بودنت را

چرا که ارز نوری که از قلبت ساطع میشود بیشتر از 

نور و وضـــوح . است

واین قلبت بی همتایت با قلب کوچکم چه ها کرد که خود نیز ندانستم